สวัสดีครับ วันนี้ผมมีโอกาสดีที่จะมาแนะนำตัวให้ท่านได้รู้จัก ผมชื่อนายแก้ว เป็นคนตลาดเจ็ดเสมียน ตำบลเจ็ดเสมียน อำเภอโพธาราม จังหวัดราชบุรี หรือพูดให้ชัดอีกทีหนึ่งผมเกิดที่ ตลาดเจ็ดเสมียนก็แล้วกันนะครับ
เมื่อสมัยที่ผมเป็นเด็กวิ่งเล่นอยู่ที่ตลาดเจ็ดเสมียนนั้น เป็นช่วงที่ผมมีความสุขมากช่วงหนึ่ง และมีเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้นกับผมและเพื่อนเด็กในตลาดเจ็ดเสมียนมากมาย จึงเป็นที่จดจำอยู่ในใจของผมตลอดมา
ชีวิตในวัยเด็กท่านผู้อ่านก็รู้อยู่แล้วว่าตอนเป็นเด็กนั้น ไม่ต้องทำอะไร ไม่ต้องรับผิดชอบอะไร มีความเป็นอยู่อย่างสบาย เล่นกับเพื่อนๆด้วยกันทั้งวันตามประสาเด็ก ตื่นเช้าก็กิน แล้วก็ไปโรงเรียน ตอนบ่ายโรงเรียนเลิกกลับมา ก็โยนหนังสือเอาไว้แล้วก็ออกไปวิ่งเล่นกับเพื่อนๆ มืดแล้วก็เข้านอน ผมจึงบอกว่าชีวิตในวัยเด็กนั้นเป็นชีวิตที่มีความสุขที่สุด
ผมอยู่ที่ตลาดเจ็ดเสมียนจนกระทั่งเรียนจบที่โรงเรียนในอำเภอ แล้วก็ไปผจญความวุ่นวายในชีวิตในกรุงเทพฯโดยการไปเรียนหนังสือต่อ เรื่องมันยืดยาวครับ เอาเป็นว่าในตอนนี้ผมอยากจะเล่าชีวิตในวัยเด็กของผมที่ตลาดเจ็ดเสมียน อำเภอโพธาราม จังหวัดราชบุรีก่อนดีกว่าครับ
ที่ตลาดเจ็ดเสมียน เพื่อนของผมมีหลายคนมีทั้งผู้ชายและผู้หญิง บางคนก็มีอายุแก่กว่าผมนิดหน่อย บางคนก็เกิดปีเดียวกัน บางคนก็อ่อนกว่าผมหน่อย มองดูแล้วก็ตัวเท่าๆกันนั่นแหละครับ
ที่ผมต้องบอกท่านผู้อ่านดังนี้ก็เพราะว่า ที่ตลาดเจ็ดเสมียนที่ผมอยู่นั้น ไม่ได้มีผมคนเดียว แต่ยังมีเพื่อนๆรุ่นๆเดียวกันอีกหลายคน แถมพ่อแม่ของแต่ละคนนั้นยังเป็นเพื่อนด้วยกันมาตั้งแต่พวกผมยังไม่เกิด จะเรียกว่าพวกเขารุ่นพ่อแม่นั้นเป็นหนุ่มสาวรุ่นแรกๆของตลาดเจ็ดเสมียนก็ว่าได้
ผมเริ่มต้นคร่าวๆโดยการแนะนำตัว และบอกให้รู้ถึงสิ่งแวดล้อมต่างๆ ดังที่ผมได้กล่าวมาแล้ว และต่อไปถ้าท่านจะอ่านต่อเนื่องกันไปเรื่อยๆ ท่านก็จะได้รู้มากขึ้นเรื่อยๆ ชื่อคน ชื่อสถานที่ ก็จะเปิดตัวมาเรื่อยๆ
ลักษณะของตลาดเจ็ดเสมียน แบ่งเป็นสองแถวหันหน้าเข้าหากัน ตรงกลางโล่งเป็นลานกว้าง ทางซ้ายของภาพตลาดแถวเก่า แถวใหม่ขวามือของภาพ สุดตลาดที่มองเห็นเป็นท่าน้ำ ซึ่งแม่น้ำแม่กลองไหลผ่าน (นายแก้ว ถ่ายภาพ)
ตลาดเจ็ดเสมียนนั้น เป็นชุมชนหนึ่งซึ่งมีผู้คนไม่มากนัก ก็เหมือนกับตลาดเล็กๆที่อยู่ในชนบททั่วๆไป ตลาดเจ็ดเสมียน ตัวตลาดเป็นสองแถว หันหน้าเข้าหากัน ตลาดทั้งสองแถวนี้ไม่ได้สร้างพร้อมกัน หรือสร้างในเวลาใกล้ๆกันหรอกครับ
ตลาดแถวแรกนั้นสร้างขึ้นมานานแล้ว สร้างก่อนที่ผมจะเกิด มีคนเจ็ดเสมียนรุ่นแรกๆอาศัยทำมาค้าขายอยู่ที่ห้องแถวแรกนี้ ต่อมาอีกหลายปี ผู้นำชุมชนคงเห็นว่า ผู้คนเริ่มเข้ามาอยู่ที่เจ็ดเสมียนมากขึ้น ก็เลยสร้างตลาดขึ้นอีกแถวหนึ่ง ตลาดจึงมีเพียงสองแถวมาถึงทุกวันนี้
ในสมัยนั้น ตลาดเจ็ดเสมียน นับว่าเป็นศูนย์กลางของวัฒนธรรมต่างๆและการค้าขาย ในวันขึ้นหรือแรม ๘ ค่ำ ๑๓ ค่ำ จะมีตลาดนัดตั้งแต่เช้ามืด และจะเลิกวายไปประมาณเพล หรือเกือบเที่ยง พ่อค้าแม่ค้าในแถบตลาดโพธาราม ตำบลใกล้เคียง หรือเลยไปทางตัวจังหวัดราชบุรีก็มาค้าขายกันที่ตลาดเจ็ดเสมียนนี้
ประตูวัดและประตูโรงเรียนชุมชนวัดเจ็ดเสมียน (นายแก้ว ถ่ายภาพ)
เพราะว่าตลาดเจ็ดเสมียนในอดีต เป็นศูนย์รวมเส้นทางค้าขาย มีภูมิประเทศที่ดี ตัวตลาดตั้งอยู่ริมแม่น้ำแม่กลอง การเดินทางมาค้าขายโดยทางเรือสะดวกมาก และเป็นที่นิยมของผู้ค้าทางเรือ และที่ตำบลเจ็ดเสมียนตั้งแต่ครั้งอดีต จะมีเทศกาลต่างๆ ตลอดทุกครั้งที่เป็นวันเทศกาล เช่นเข้าพรรษา ออกพรรษา ลอยกระทง สงกรานต์ เป็นต้น จนถึงปัจจุบันนี้
ตลาดเจ็ดเสมียนยังมีรถไฟสายไต้ผ่านด้วย สถานีเจ็ดเสมียนมีรถไฟจอดทุกขบวน นอกจากรถด่วนเท่านั้นที่ไม่จอด การเดินทางมาที่ตลาดเจ็ดเสมียนจึงสะดวก
ในปัจจุบันนี้การเดินทางเข้าไปในตลาดเจ็ดเสมียนสะดวกยิ่งขึ้น เพราะว่ามีทางรถยนต์ที่จะไปในจังหวัดทางภาคไต้ จะต้องผ่านทางแยกเข้าตลาดเจ็ดเสมียน
ในตอนแรกนี้ผมเพียงแต่กล่าวนำเรื่อง เพื่อให้ท่านผู้อ่านเข้าใจ ถึงสถานที่และสิ่งแวดล้อม ซึ่งจะเป็นฉากของผมในวัยเด็ก ในเรื่องนี้มีตัวละครไม่มากนักในแต่ละตอน ค่อยๆอ่านติดตามไปเรื่อยๆแล้วก็จะเข้าใจไปเองครับ
